Wystarczy na nią spojrzeć – mimo niemal 30 lat od debiutu wciąż zachwyca. Samochód ujrzał światło dzienne w 1999 roku. Do jego budowy wykorzystano seryjny model Alfa Romeo 166, który otrzymał niezwykle atrakcyjne nadwozie zaprojektowane przez studio Bertone. Pod maską i pod karoserią kryła się w dużej mierze seryjna Alfa Romeo 166.

Początkowo koncept wyposażono w czterocylindrowy silnik 2.0, jednak w okresie między projektem a oficjalnym debiutem w Genewie w 1999 roku samochód otrzymał nową jednostkę napędową. Był to 3-litrowy silnik V6 Alfy Romeo, generujący 222 KM (166 kW) i przenoszący moc na przednią oś za pośrednictwem manualnej skrzyni biegów. Co istotne, auto było w pełni sprawne – dziennikarze mieli nawet okazję nim się przejechać.

Alfa Romeo i Bertone połączyły siły, tworząc samochód, który z powodzeniem mógł trafić do produkcji seryjnej. Niestety, tak się nie stało. Wnętrze zaprojektowano z myślą o komforcie, a nie sportowych doznaniach – dlatego z przodu znalazły się klasyczne fotele, a nie kubełkowe siedzenia typowe dla samochodów o wyczynowym charakterze. Choć formalnie była to konstrukcja 2+2, przestrzeń na tylnej kanapie była bardzo ograniczona. Pasażerowie z tyłu nie mieli nawet bocznych okien, co mogło powodować uczucie klaustrofobii. Co więcej, Eugenio Pagliano, szef projektowania wnętrz w Centro Stile, przyznał, że dla dorosłych pasażerów zwyczajnie brakowało tam miejsca.

Ale cóż – najważniejsze, że ta Alfa Romeo była po prostu Piękna.